اهانت و افترا اخلاقی نیست،حق “انتقاد” هم ندارند؟!

به گزارش پایگاه خبری نبض ایرانی، حامد فرضعلی بیک در روزنامه ابرار ورزشی نوشت:

آنچه در فوتبال این مملکت می گذرد، دیگر قابل هضم نیست و هر‌ چه جلوتر می رویم نیز اوضاع وخیم تر و غیر قابل تحمل تر می شود. همین چند هفته قبل بود که رییس محترم فدراسیون فوتبال طی نطقی غرور انگیز(!) عنوان داشتند که چون باشگاههای عربستانی هزینه زیادی کرده، ستاره های سرشناسی را به خدمت گرفته اند و هواداران فوتبال ایران نیز دوست دارند این بازیکنان بزرگ و محبوب را از نزدیک ببینند، تفاهمنامه ای با فدراسیون فوتبال عربستان امضا خواهیم کرد تا بازی نمایندگان کشورمان مقابل امثال النصر، الاتحاد و الهلال در ایران برگزار شود!

این اظهارنظر تاریخی در شرایطی صورت گرفت که همه منتظر بودند ببینند رییس فدراسیون فوتبال کشورمان در رابطه با عقب نماندن از پیشرفت چشمگیر سعودی ها چه راهکاری می خواهد ارائه کند و نوید چه برنامه راهبردی بزرگی را می دهد!

با این تفاسیر چه امیدی می توان به آینده داشت؟ وقتی نفر اول فوتبال این سرزمین چنین تفکراتی دارد و سقف آرزوها و برنامه هایش این قدر کوتاه است، چه آینده ای را می توان برای فوتبالمان در ذهن تصویر کرد؟

تازه همین وعده پیش پا افتاده آقای تاج هم پوشالی از کار درآمده، چرا که دو روز قبل، بعد از قرعه کشی مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا مشخص شد به دلیل عدم برخورداری از وی ای آر، نمایندگانمان باید در کشورهایی همچون قطر و امارات به مصاف رقبایشان بروند…

بارها و بارها این سوال ذهنمان را به خود مشغول کرده که این همه مقاومت در مقابل وارد کردن تجهیزات وی ای آر چه معنا و مفهومی دارد؟ به راستی چرا هیچ عزمی برای محقق کردن این مهم وجود نداشته و همه چیز در حد حرف و وعده باقی مانده است؟

مگر می شود همه چیز را به تحریم ها ربط داد و از پذیرش مسئولیت و وظیفه فرار کرد؟ نه، هرگز چنین موضوعی پذیرفتنی نیست و آنچه در این بین توی ذوق می زند، کم کاری فدراسیون فوتبال است و بس. شاید هم اصلاً دلشان نمی خواهد چنین تجهیزاتی به ایران بیاید تا حرف و حدیث های داخلی و خارجی پایان یابد.

دلیل این یکی را البته نمی توان روی کاغذ آورد اما اگر کمی عمیق فکر کنید، متوجه خواهید شد چه افراد یا جناح هایی از وضعیت نابسامان داوری منتفع خواهند شد…

۳ هفته از لیگ بیست و سوم بیشتر نگذشته، ببینید چه خبر است و اشتباهات داوری چگونه نتایج را تغییر داده است. قهرمان فصل قبل در اولین و سومین دیدارش با دو گل مشکوک به آفساید (مخصوصاً دومی مقابل ذوب آهن) امتیاز گرفته و سپاهان با یک پنالتی اشتباه (که پیش از آن مهاجم استقلال با خطای زکی پور سرنگون شد) ۳ امتیاز بازی حیاتی و سرنوشت ساز صدر جدول را مال خود کرده است.

در همان بازی اول پرسپولیس، به زعم کارشناسان، میلاد فخرالدینی می بایست در دقایق ابتدایی اخراج می شد یا در آبادان خطای محرز روی ارسلان مطهری، پنالتی بود. در هفته دوم هم از پنالتی سوخته ذوب آهن در دربی اصفهان و هند واضح بازیکن نفت پیش از گل اول به فولاد گرفته تا اخراج نشدن مغانلو و مدافع مس رفسنجان و چند اتفاق دیگر، همه و همه نشان از وجود “بحران” در قضاوتها داشته و دارد.

آیا با وی ای آر نمی شد به این “بحران” پایان داد؟ بعد از فجایع داوری لیگ بیست و دوم، آیا لازم نبود اقدامی عاجل صورت پذیرد تا گذشته و اتفاقات آن مجدداً تکرار نشود؟ البته بی انصاف نباشیم، آقایان بیکار هم ننشسته اند و کارهای جدید انجام داده اند، از جمله توی دهان منتقد کوبیدن و در نطفه خفه کردن انتقادات!

از همان هفته نخست با محروم و احضار کردن مهدی رحمتی و مجتبی حسینی به کمیته انضباطی، مشخص شد فدراسیون چاره را در ساکت کردن منتقدان و معترضان تشخیص داده و مستبدانه حکم می کند که دهانتان را ببندید!

اظهارنظر روزبه چشمی بعد از بازی با سپاهان مقابل خبرنگاران را حتماً دیده و شنیده اید. آیا از این محترمانه تر و مودبانه تر می شد حرف ها و گلایه ها را به زبان آورد؟ قطعاً نیز مطلع هستید که بخاطر همین صحبتها، روزبه تا اطلاع ثانوی از همراهی استقلال محروم و به کمیته انضباطی هم احضار شده است.

آقایان مسئول در فدراسیون و کمیته داوران، روی سخن ما با شماست….چه سرویس و امکاناتی به مربیان و بازیکنان تیم ها داده اید که در ازای آن، حق نمی دهید اعتراضی صورت دهند؟ بارها دیده اند و همچنان هم می بینند که سرشان در یک بازی بریده می شود و با یکی دو سوت اشتباه، تمام زحماتشان باد هوا می گردد و نتیجه، ناعادلانه به ضررشان تغییر می کند.

می گویید حرمت نگه دارید و تهمت و افترا نزنید، می گویند چشم، اما حق انتقاد آرام و مودبانه هم ندارند؟ این چه وضعیتی است که بوجود آورده اید؟ ضعفهای خود و عواملتان را برطرف نمی کنید، در عوض شرایط را مستبدانه و سخت تر می کنید و علناً به عوامل تیم ها می گویید خفه شو؟

تازه درمورد همان افترا و تهمت هم حرف زیاد داریم. زمانی یک نفر همچون علی دایی صحبتهایی را درمورد تخلفات برخی داوران مطرح کرد که بعداً مشخص شد حقیقت محض بوده، بنابراین حتی با اشاره به قبح برخی مسائل، باز نمی توان همه را وادار به سکوت و ندیدن و نشنیدن کرد.

ماهها وعده دادید و گفتید لیگ بیست و سوم با وی ای آر برگزار می شود، خب انتهایش چه شد و با چه هدفی ملت را در این مدت سرگرم کرده بودید؟ هم حق میزبانی را از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا گرفتید، هم بر تشنج و وخامت اوضاع در لیگ برتر افزودید، اکنون نیز با وقاحت تمام می گویید دهانتان را ببندید و چیزی به رویتان نیاورید؟

روزبه چشمی می گوید استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور مدعیان اصلی این فصل هستند، چرا دو تای اولی بدون تماشاگر باید بازیهایشان را برگزار کنند اما دو تای دیگر در حضور ۵۰،۶۰ هزار هوادارشان به میدان می روند. این اظهارنظر کجایش مشکل داشته که آقایان تاب نیاورده و بازیکن استقلال را محروم کرده اند؟!

محمد ربیعی چرا باید بلرزد و بیست بار روی صندلی اش در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با پرسپولیس جابجا شود تا از گل آفسایدی که به او و تیمش تحمیل شده، حرف بزند؟ به این خفقانی که ایجاد کرده اید، افتخار می کنید؟

اصلاً از هفته چهارم در اطراف سالن های کنفرانس خبری و میکسدزون ورزشگاهها تک تیرانداز مستقر کنید تا به محض انتقاد و اعتراض مربی یا بازیکنی، در دم خلاصش کنید! خدا رو شکر نه منطق دارید، نه گوش شنوا و نه عزمی برای بهبود اوضاع…

فدراسیونی که رییسش در برنامه زنده تلویزیونی، یک وری می نشیند و جواب سربالا می دهد، بهتر از این نمی شود و نخواهد شد. گویا تاج همانطور که در مصاحبه هایش با ادبیاتی نامطلوب و کوچه بازاری سخن می گوید، بقیه روحیاتش را نیز دارد به اهالی فوتبال دیکته و تحمیل می کند اما این درست و اصولی و جوانمردانه نیست.

ضمناً، حتی اگر با استناد به صحبتهای دیروز کیومرث هاشمی، امیدوار باشیم که وی ای آر به ورزشگاه آزادی و نقش جهان می آید (که بعید میدانیم) باز مشکلات داوری در لیگ برتر حل نخواهد شد چرا که تیم ها طی برگزاری لیگ،در تبریز، اهواز، قائم‌شهر، اراک، قزوین و … هم به میدان می روند و آنجا می تواند نبود وی ای آر، باز جنجال بپا کند.

زیاد حرف زدیم اما در پایان باز هم تکرار می کنیم…آیا با این تفکرات و با حضور این آقای رییس در فدراسیون، می توان به آینده امیدوار بود؟