خواهد شد.
اهمیت عضویت ایران در سازمان شانگهای از آن جهت است که این سازمان با رویکرد چندجانبهگرایی خود عزمی جدی برای مقابله با نظام تکقطبی داشته و توانسته است در طول این سالها، سیاستهای سلطهطلبانه غرب را به چالش بکشد. از سوی دیگر روسیه و چین، دو عضو مهم و بزرگ این سازمان، دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل هستند که وزن سیاسی این سازمان را افزایش میدهد. علاوه بر این چهار عضو سازمان شانگهای یعنی روسیه، چین، هند و پاکستان از تسلیحات هستهای برخوردار هستند که توان و قدرت نظامی این سازمان را در برابر بلوک غرب افزایش داده است. همچنین تقریبا ۲۰ درصد از ذخایر نفت، ۴۴ درصد از گاز طبیعی و ۵۰ درصد از ذخایر اورانیوم جهان در اختیار سازمان شانگهای است که در زمینه همکاریهای انرژی اعضای این سازمان، مکملهای خوبی برای یکدیگر محسوب میشوند. بنابراین همکاری و همافزایی میان اعضای این سازمان، میتواند معادلات قدرت در عرصه بینالملل را به هم بزند و در شکلگیری نظم جدید، نقشآفرین باشد.
از سوی دیگر مهمترین مسیرهای انتقال انرژی در اختیار اعضای این سازمان است و افزوده شدن ظرفیت کریدوری ایران به شانگهای میتواند موجب تسهیل در تکمیل مسیر ریلی کریدور شمال- جنوب شود؛ چراکه همان گونه که رئیسجمهور در سخنرانی خود در اجلاس سران اعضای شانگهای گفت، بندر اقیانوسی چابهار و گذرگاههای چابهار- سرخس، نقشی بیبدیل در اتصال کشورهای محصور در خشکی آسیای مرکزی به دریای عمان و اقیانوس هند دارد.
از آنجا که سازمان شانگهای صرفا کاربرد نظامی و امنیتی ندارد، بلکه ابعاد قابلتوجهی از همکاریهای این سازمان در حوزههای فرهنگی، بازرگانی، بانکی و انرژی را هم شامل میشود، این موضوع فرصت خوبی برای همکاری اقتصادی ایران به ویژه برای خنثیسازی تحریمهاست.
امروز بخش عمده داد و ستد میان ایران و کشورهای عضو شانگهای به فروش نفت و گاز ایران اختصاص دارد که حالا با عضویت کامل کشورمان، میتوان این همکاریهای اقتصادی را توسعه داد. البته میزان بهرهوری ایران از مزایای اقتصادی این سازمان بستگی به ظرفیتهای بالفعل و بالقوه اقتصادی کشور دارد که مدیریت اقتصادی خوبی را میطلبد که مهمترین آن، افزایش کیفیت کالاهای تولیدی برای جذب بازارهای خارجی
است.
بنابراین باید توجه داشت نمیتوان همه تخممرغها را در یک سبد گذاشت و همان گونه که رئیسجمهور نیز در این اجلاس تأکید کرده است، باید سیاست چندجانبهگرایی را بهعنوان راهبرد اصولی سیاست خارجی در دستور کار خود قرار دهیم تا از مزایای پایدار ائتلافهای منطقهای و فرامنطقهای برخوردار شویم.
مزایای پایدار ائتلافهای منطقهای

به گزارش پایگاه خبری نبض ایرانی و به نقل از سرمقاله روزنامه صبح نو ، پس از ۱۵ سال انتظار، بالاخره ایران به عضویت سازمان شانگهای درآمد؛ دستاوردی که نتیجه سیاست چندجانبهگرایی و نگاه به شرق بود. بزرگترین خروجی این الحاق، ترکیب جدیدی از یارگیری بلوک شرق در نظم جدید بینالمللی و در مقابل بلوک
به گزارش پایگاه خبری نبض ایرانی و به نقل از سرمقاله روزنامه صبح نو ، پس از ۱۵ سال انتظار، بالاخره ایران به عضویت سازمان شانگهای درآمد؛ دستاوردی که نتیجه سیاست چندجانبهگرایی و نگاه به شرق بود. بزرگترین خروجی این الحاق، ترکیب جدیدی از یارگیری بلوک شرق در نظم جدید بینالمللی و در مقابل بلوک غرب است که ایران با قرار گرفتن در کنار روسیه، چین و هند، ضلع چهارم مربع قدرت شرق را شکل میدهد و حالا این الحاق که در ادامه موفقیتهای دیپلماتیکی کشورمان بعد از توافق ایران و عربستان و تنشزدایی در منطقه صورت گرفته، وزن و اقتدار کشورمان در قدرت منطقهای و نقشآفرینی آن را افزایش میدهد و موجب تقویت چهره و ثبات و همکاری بیشتر میان ایران و دوستانش در سطح منطقه و جهان
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰